Οι βάσεις για την δημιουργία μιας αστικής κοινοπραξίας με μέλη όσο το δυνατό περισσότερους φορείς και ιδιώτες που δραστηριοποιούνται γύρω από το ελαιόλαδο, μπήκαν το βράδυ της Δευτέρας στην εκδήλωση – διαβούλευση που διοργάνωσε η Ομάδα Παραγωγών "Νηλέας" στη Χώρα.

Η συζήτηση με την συμμετοχή αρκετών εκπροσώπων φορέων και συνεταιριστικών οργανώσεων έγινε σε πολύ καλό κλίμα με θετικά αποτελέσματα, αφού αντήλλαξαν απόψεις και τελικά συμφώνησαν στην ανάγκη κοινής δράσης έχοντας μπροστά τους προκλήσεις, όπως η νέα ΚΑΠ, η επέκταση του ΠΟΠ σε όλο το νομό, αλλά και το μέλλον γενικότερα του ελαιολάδου. Αυτή η κοινή δράση αποφασίστηκε να πάρει την μορφή κοινοπραξίας που σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα έχει μελετηθεί από νομικής πλευράς και με μια ευρύτερη ανοιχτή διαβούλευση θα διαμορφωθεί η τελική της ταυτότητα και πρόταση.
Ο πρόεδρος του "Νηλέα" Γιώργος Κόκκινος μας επισήμανε σχετικά με την πρώτη αυτή διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε: "Κάναμε την πρώτη διαβούλευση με στόχο να καταγράψουμε απόψεις και προθέσεις, κατά πόσο υπάρχει ενδιαφέρον.

Ο Γουίλιαμ Λι μας παρουσιάζει μια νέα οπτική στην μάχη κατά του καρκίνου: την Αγγειογένεση, η οποία στοχεύει τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους καρκινικούς όγκους. Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την αποφυγή του καρκίνου: Δίαιτα με αντικαρκινικές τροφές, μπορεί να νικήσει τον καρκίνο με τα ίδια του τα όπλα.

Το ντοκυμαντέρ "Εν αρχή ην ο Σπόρος" (La semence dans tous ses etats) του Christophe Guyon αναφέρεται στην σημασία των παραδοσιακών σπόρων για την επιβίωση των ανθρώπινων κοινοτήτων και στον αγώνα που δίνεται πανευρωπαϊκά για την διάσωσή τους. 

Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ, αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου έτυχε να συμμετάσχω σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Austin, απ’ όπου σας γράφω. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν «Το Κράτος και οι Τράπεζες» και μέρος του αφιερώθηκε στην Κρίση της Ευρωζώνης με έμφαση στην τραπεζική κρίση και στα νομικά ζητήματα που θα προκύψουν στην πορεία μιας διαδικασίας ενοποίησης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης (Banking Union) – μιας διαδικασίας την οποία, υποτίθεται, ότι έχουν βάλει μπροστά οι ευρωπαίοι ηγέτες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι διοργανωτές με προσκάλεσαν να μιλήσω στους συνέδρους (καθηγητές και διδακτορικούς φοιτητές νομικών σχολών) με θέμα, τί άλλο, την Τραπεζική Ενοποίηση της Ευρωζώνης (μια ενοποίηση που, με τον συνεργάτη μου Stuart Holland, πρεσβεύουμε ως αναγκαία για την επίλυση της Κρίσης από το 2010/1 – πχ. δείτε εδώ).