Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ, αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου έτυχε να συμμετάσχω σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Austin, απ’ όπου σας γράφω. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν «Το Κράτος και οι Τράπεζες» και μέρος του αφιερώθηκε στην Κρίση της Ευρωζώνης με έμφαση στην τραπεζική κρίση και στα νομικά ζητήματα που θα προκύψουν στην πορεία μιας διαδικασίας ενοποίησης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης (Banking Union) – μιας διαδικασίας την οποία, υποτίθεται, ότι έχουν βάλει μπροστά οι ευρωπαίοι ηγέτες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι διοργανωτές με προσκάλεσαν να μιλήσω στους συνέδρους (καθηγητές και διδακτορικούς φοιτητές νομικών σχολών) με θέμα, τί άλλο, την Τραπεζική Ενοποίηση της Ευρωζώνης (μια ενοποίηση που, με τον συνεργάτη μου Stuart Holland, πρεσβεύουμε ως αναγκαία για την επίλυση της Κρίσης από το 2010/1 – πχ. δείτε εδώ).

Δαπάνες ύψους 607.173 ευρώ έκοψε το 2010 από τους δήμους της Μεσσηνίας το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, οι κομμένες δαπάνες αφορούν μεταξύ άλλων ποσό 3.000 ευρώ, του Δ.  Καλαμάτας,  που αφορούσε στην επιχορήγηση σωματείου για παράθεση δεξίωσης σε μέλη του και ποσό 9.000 ευρώ του Δ. Μεσσήνης για ενίσχυση αθλητικού σωματείου. Κόπηκε επίσης δαπάνη 69.729 ευρώ από τους Δήμους Κυπαρισσίας, Καλαμάτας, Κορώνης και Μεσσήνης για έξοδα κίνησης των προέδρων των Τοπικών Συμβουλίων. Πρωταθλητής των αθεώρητων δαπανών αναδεικνύεται ο Δήμος Τρυφυλίας με κομμένα ποσά από το Ελεγκτικό Συνέδριο (μαζί με αυτά των πρώην καποδιστριακών δήμων) ύψους 425.362 ευρώ. Αναλυτικά οι κομμένες δαπάνες:

ΔΗΜΟΣ ΠΥΛΟΥ - ΝΕΣΤΟΡΟΣ
Με την 114/2010 Πράξη του Αναπληρωτή Επιτρόπου του Ελ.Σ. στο Ν. Μεσσηνίας επεστράφησαν αθεώρητα τα 470  και 471/2010  Χ.Ε., συνολικού ποσού ευρώ 11.531,25,  του Δ. Πύλου,  που αφορούσαν στη μίσθωση μηχανημάτων για τον καθαρισμό αλσυλλίου του Δήμου το πρώτο και αντιπυρικών ζωνών 261 απορριματοδεκτών τοπικών διαμερισμάτων το δεύτερο, με την αιτιολογία ότι μη νομίμως ανατέθηκε απευθείας, αφού το σύνολο των μισθώσεων μηχανημάτων του Δήμου ήταν προϋπολογισμού ευρώ 33.128,84 και ως εκ τούτου για τη μίσθωση αυτή έπρεπε να διενεργηθεί πρόχειρος διαγωνισμός. Τα ανωτέρω Χ.Ε. δεν επανυποβλήθηκαν.

Υπάρχει πολιτική δέσμευση για χρηματοδότηση και δημοπράτηση του έργου κατασκευής του δρόμου Σουληνάρι - Κορυφάσιο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013. Αυτό δηλώνει ο δήμαρχος Πύλου - Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της "Ε". Ο κ. Καφαντάρης υποστηρίζει ότι εντείνονται οι προσπάθειες για κατασκευή του Ριζόμυλος - Σουληνάρι, ενώ το τμήμα Σουληνάρι - Πύλος - Μεθώνη θα καθυστερήσει καθώς υπάρχουν δυσκολίες μετά τη διασταύρωση προς Στενωσιά.

Ο δρόμος Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, με τον κλάδο Σουληνάρι - Κορυφάσιο, είναι αναγκαίος για την ανάπτυξη της Νοτιοδυτικής Μεσσηνίας καθώς συνδέει τις τουριστικές μονάδες της περιοχής με το αεροδρόμιο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας και την εθνική οδό Καλαμάτα - Τρίπολη - Αθήνα. Στη Νοτιοδυτική Μεσσηνία, εκτός από τις μεγάλες μονάδες της Costa Navarino λειτουργούν δεκάδες μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ υπάρχει έκδηλο ενδιαφέρον και για νέες μεγάλες επενδύσεις. Υπενθυμίζουμε για παράδειγμα ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ΤΕΜΕΣ ΑΕ Στέφανος Θεοδωρίδης έχει δηλώσει στην "Ε" πως «επόμενος άμεσος στόχος μας είναι η ανάπτυξη των σύνθετων πολυτελών τουριστικών κατοικιών στο "Navarino Dunes" στο Ρωμανού, καθώς και στο "Navarino Bay" στην Πύλο». Εντονο επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει και από άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά τα σχέδια έχουν αναβληθεί προσωρινά λόγω της οικονομικής κρίσης.

Η εκπομπή της σειράς ντοκιμαντέρ «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ» φιλοξενεί τον σκηνοθέτη ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ, ο οποίος ξεδιπλώνει τις μνήμες του από το 1970, εστιάζοντας την αφήγησή του στην ταινία του «Αναπαράσταση» που προβλήθηκε εκείνη τη χρονιά. Ο Θ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ανατρέχει στο παρελθόν και δίνει το στίγμα μιας ζοφερής εποχής, όπου η κοινωνία βιώνει τη σκληρότητα του δικτατορικού καθεστώτος, ενώ στο κινηματογραφικό τοπίο κυριαρχούν ταινίες εθνικοπατριωτικού περιεχομένου. Πολλοί ήταν τότε οι νέοι σκηνοθέτες που οραματίστηκαν ριζοσπαστικές αλλαγές στον χώρο της κινηματογραφίας στοχεύοντας στην ουσιαστική αλλαγή του πολιτικού τοπίου και στην κοινωνική αφύπνιση. Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ αναφέρεται εκτενώς σε λεπτομέρειες που αφορούν την ταινία, η οποία άλλαξε τον ρου του ελληνικού σινεμά και είχε θριαμβευτική υποδοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1970, αποσπώντας το πρώτο βραβείο. Επισημαίνει επίσης ότι όλες οι υπόλοιπες ταινίες του υπήρξαν παραλλαγές πάνω στο ίδιο θέμα που πραγματεύεται η «Αναπαράσταση». Τη συγκινησιακά φορτισμένη αφήγηση του Θ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ πλαισιώνουν αποσπάσματα της ταινίας και πλάνα αρχείου από ιστορικά γεγονότα της εποχής.