, συγγνώμη που εμείς ιδρώνουμε για να επιβιώσουμε, Μανώλη…

Με το γνωστό, λίαν αλαζονικό ύφος του «σωτήρα” που βρίσκεται ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους, ζήτησε σήμερα την ψήφο των Κρητικών ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, Μανώλης Κεφαλογιάννης, ο οποίος περίπου μας είπε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι που βρίσκονται στη ζωή! Στη συνέντευξη που έδωσε στο ράδιο Candianews 93,6, στον Μάριο Διονέλλη και τη Φανή Καλαθάκη (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) περίπου διακήρυξε πως ζούσαμε σε ένα ψέμα και έπρεπε να πληρώσουμε! Ψέμα οι δουλειές και οι ζωές μας! Μας τροφοδοτούσαν με χρήμα φτωχοί λαοί, ισχυρίστηκε!

Αλλιώς σε 26 χρόνια στο 60% του ΑΕΠ

Τις δύο -και μοναδικές- παραλίες της Ελαφονήσου, Σίμο και Σαρακίνικο, θέλει να... αξιοποιήσει το ΤΑΙΠΕΔ, γι' αυτό και τις βγάζει «στο σφυρί». Ο πολλάκις βραβευμένος «επίγειος παράδεισος» από ουκ ολίγα διεθνή τουριστικά γραφεία, ετοιμάζεται να περάσει σε ιδιωτικά χέρια.

Ειδικότερα, το ΤΑΙΠΕΔ προσφέρει τα 175 στρέμματα ολόλευκης αμμουδιάς προς πώληση, μετά την εισφορά τους ως κρατικών ακινήτων (με Property Code ΑΒΚ 382).

Τα αποτελέσμα των εκλογών στο 98%.

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στη θητεία του νέου Δ.Σ.

«Ονομάζομαι Αλέξης Τσίπρας και προέρχομαι από μια χώρα που έγινε πειραματόζωο της πιο σκληρής λιτότητας». Έτσι αυτοσυστήθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος με το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν, κατά την εισαγωγική του ομιλία στο debate μεταξύ των 5 υποψηφίων για το κορυφαίο αξίωμα της Ε.Ε.

Η παρουσία του Αλ. Τσίπρα στην αντιπαράθεση αυτή, έδωσε την ευκαιρία σε εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες που την παρακολούθησαν (καθώς το debate έγινε στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες) να ακούσουν, πολλοί ίσως και για πρώτη φορά, ένα καίριο και διαυγή λόγο - αντίλογο στους μονολόγους των συνηθισμένων ευρωπαϊκών "πολιτικών οικογενειών", μια ξεκάθαρη, σαφή και ειλικρινή πρόταση για την "Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών", για ένα ευρωπαϊκό "new deal", με στόχο όχι τη διαιώνιση της λιτότητας και της προσήλωσης στη δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά την ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο της δουλειάς και του καθημερινού μόχθου.